zondag 4 februari 2007

Wandelen op de hei

Meestal loopt Femke het hele huis al door als je haar aan 2 handen vasthoudt. Ze stapt dan in rap tempo vooruit, maar aan één hand vindt ze nog eng. We testen het wel eens, maar dan brult ze alles bij elkaar en weigert ze een stap te zetten. Zich laten vallen en een heel zielig kijken is dan het resultaat.

Soms, als ze even is afgeleid lukt het echter wel eens. Vandaag gingen we wandelen op de hei, Femke even uit de buggy, genietend van het zonnetje en al het moois om haar heen. Een mooi moment om het weer even te testen.

Een paar stappen loopt ze alsof er niets aan de hand is en dan beseft ze dat ze aan één hand loopt. Dan is de laatste stap ook gelijk geweest en wordt er geen actie meer genomen. Ze blijft staan en kijkt boos, een non-verbaal "hoe kón je me dit aandoen" straalt van haar gezicht. En tot je beide handjes weer vastpakt weigert ze nog één stap te zetten. Zelfs als je haar 'dwingt' door zelf een stap door te lopen onderneemt ze geen actie en laat ze zich met een harde gil als een drama queen omvallen. Zo'n vallende actie waarbij eventuele passanten je aankijken of je een enorme kinderbeul bent. Mevrouw weet wel wat ze wel en niet wil......

Geen opmerkingen: