I did it again!!

Vandaag 2 prachtige duiken gemaakt. We moesten ons wel erg vroeg melden vanmorgen, namelijk om 7.15... Femke dus om 7.00 naar haar nanny van die dag en wij op pad. Eenmaal op de boot vertelde de instructeur al dat er gister een aantal haaien gesignaleerd waren, dus tja, echt heel blij was is niet!


En jawel, tijdens de duik werden we welkom geheten onder water door maar liefst 6 (!!!) reef sharks. En deze zagen er wel echt zo uit als in JAWS..... (maar dan wat kleiner). Ik kan nu in ieder geval zeggen dat ik zowel op mijn 34e als op mijn 35e haaien heb gezien!




Maar: Zoals jullie allemaal kunnen zien (anders had dit bericht er niet opgestaan) leven we nog en genieten we na van de prachtige onderwaterwereld van Ko Tao. Died gaat morgenochtend nog een keer, maar ik blijf bij onze prinses, ik heb nu wel genoeg spannende dingen meegemaakt deze vakantie....

Ko Tao

Jawel, Ko Tao! Wat een paradijs hier, geloof me, dit is een prachtige plek om je verjaardag te vieren! Hans had een mooie taart geregeld in het hotel en 's avonds hebben we heerlijk aan de mojito's gezeten, feest! Iedereen bedankt voor de telefoontjes, sms-jes, mailtjes, etc etc, superlief!

Inmiddels hebben we ons verblijf een beetje aangepast, we blijven hier tot de terugvlucht en gaan dus niet meer via het hotel op Ko Samui, zo hebben we allemaal (maar zeker Femke) wat meer rust en hoeven we niet meer te verkassen met transfers enzo. Daarbij is http://www.kotaoresort.com/ werkelijk een stukje paradijs op aarde. Nu we hier zijn weten we weer waar we het allemaal vor gedaan hebben deze hele reis met tropische stranden en overheerlijke cocktails en helder water!

Ik moet gaan, ik hoor het zwembad roepen.....

Ko Samui

Van Krabi (Ao Nang) naar Ko Tao een tussenstop op het eiland Ko Samui, om Femke een te lange reis achter elkaar te besparen die we zouden moeten maken als we in 1 keer zouden doorgereizen. Daarbij schijnt Ko Samui prachtig te zijn, dus er zijn ergere dingen op de wereld!

Femke in haar veilige " duik" pakje, wat helaas toch nog een beetje te groot voor haar is, maar we hebben er toch veel plezier van!

De voorkant van het Fairhouse Beach Rsort waar we hebben geslapen.

We hebben er een heerlijke kleine bungalow aan zee, werkelijk aan het strand! We kunnen bijna van het terras op het zand springen.

De ontvangst in het hotel:

Echt veel ondernemen doen we hier niet. We zijn het bezichtigen nu inmiddels een beetje zat en daarbij willen we Femke nog even een rustige afsluiting gunnen van haar verre reis. Lekker chillen dus en eten aan het strand, kortom, vakantie!

Op de terugweg van Ko Tao naar Bangkok zullen we hier ook weer 2 nachten verblijven.

En weer zomaar wat extra kiekjes

Ilse naar de haaien

Pfoe..... vandaag de eerste 2 duiken gemaakt in Thailand en meteen kwam mijn grootste angst uit. We waren aan het eind van de tweede duik en opeens draait de instructeur die meewas zich om naar Died en mij en geeft het " shark-signal".

Mijn hart klopt sneller en met bonzend hart volg ik de instructeur. Daar ligt hij, een -voor mij- enorme luipaardhaai. De duikinstructeur pakt me bij mijn hand en neemt me mee naar het beest toe, als we op 2 meter afstand zijn zwemt de haai prachtig weg, helaas net voor Diederik een foto kon maken van Ilse naar de haaien.....

Achteraf (toen we weer boven waren en we weer normaal konden praten) hoorde ik dat het een klein exemplaar was, slechts 1,50 meter... in mijn beleving was hij zeker 2 meter, dus dat houden we aan! Ik weet dat water vergroot enzo en dat soort standaard regels, maar Diederik was ook nog gewoon 1 meter 85, dus......

Verder waren het allebei superduiken van totaal 132 minuten, we hebben heel veel vis gezien, 3 zeepaardjes, echt prachtig en dus de eerste (en hopelijk laatste) haai die ik gezien heb tijdens het duiken.

Vervolgens snel naar het hotel om te kijken hoe het met Femke en de oppas was. Gelukkig was alles helemaal prima met de kleine meid. Voor het eerst deze vakantie had ze twee uur geslapen en verder was ze weer superlief en vrolijk geweest. Nu zit ze even te brullen in het internet cafe, want het is hier warm en ze heeft honger (ja, we gaan zo even eten met haar!)

Morgen vroeg vertrekken we met de volgende transfer naar Ko Samui, ze zeggen bounty-eiland, dus we'll see!

Krabi - Ao Nang

Wauw, wat is het mooi in Krabi...... we vermaken ons uitstekend hier en genieten van de omgeving. Gister de hele dag de zee opgeweest met een enorme speedboot, om de meest mooie snorkelplaatsen en leuke standjes te bezoeken. Femke hield zich prima in de buggy in de speedboot, dus we weten nu dat we ook weer eens naar het Gardameer kunnen, haha!

We maken hier veel mee en zitten werkelijk in een geweldig hotel. Het personeel springt in het gareel als Femke aan komt wandelen en iedereen staat op rij VOOR de receptie in plaats van erachter, zodat ze haar allemaal even een handje kunnen geven en kunnen knuffelen. Ze reageert er zelf op als een vrolijke clown, lacht naar iedereen en schudt handjes, hopelijk raakt ze niet te verwend hier van alle aandacht, dan krijgen we nog een zware dobber aan haar als weer weer thuiszijn.

Gister reden we naar de pier in een open pick up, waar Femke bij ons op schoot zat zonder gordels en riempjes, het ging allemaal probleemloos en we zeiden: het is maar goed dat al je opa's en oma's dit allemaal niet weten! Nu is het weer achter de rug en kunnen we het eerlijk opbiechten....
Na de stoere tocht in de speedboot zaten we met ons drietjes aan de zwembadbar, tot ons middel in het water op een kruk, Died en ik aan een overheerlijk koud biertje en Femke aan bananenshake, het leven hier valt zwaar!

Nu vertrekken we naar de duikschool, vandaag heeft Femke een eigen oppas in het hotel en wij gaan de onderwaterwereld eens bekijken. Morgen zit Krabi - Ao Nang erop en vetrekken we naar Ko Samui, we zijn wederom benieuwd!

Phuket

Na een goede vluhct kwamen we de 20e juni aan op Phuket. Dit is Kamala Beach, het rustige stand van Phuket waar wij 2 nachten gelogeerd hebben. Waar ik met Femke sta was de Tsunami en verder natuurlijk ook nog langs de rest van de kust van Thailand. Vreselijk! Als je her zo staat kun je je amper voorstellen wat er gebeurd is.

Langs de kust staan nu op verschillende plekken borden met evacuatieroutes. Alles is nu goed geregeld lijkt het, maar ik vraag me af of je niet versteend op het moment dat je een dergelijk iets ziet aankomen.

En in de avond toch nog even naar Patong geweest, dit is HET uitgaansgebeuren op Phuket. Wat een drama! Hier wil je echt nooit per ongeluk boeken. Benidorm, Salou bij elkaar opgeteld, dan in het kwadraat en dan heb je ongeveer een tiende deel van Patong. Overal neon en je wordt gek van de mensen die aan je trekken en aan je hoofd zeuren of je binnen wil komen om dingen te kopen en te eten. We hebben het gezien, maar willen er NOOIT meer heen! We hadden dus mazzel dat we bij het rustige Kamala bach zaten..... En Femke werd ook gek van alle mensen, je ziet haar hier boos de camera inkijken. Je wordt er ook gek van als heel Thailand je wilt aanraken en aan het lachen wil maken, terwijl je zelf eigenlijk gewoon in de vijver wilt spelen!

Chiang Mai

In Phitsanulok is werkelijk niet veel te beleven, dat scheelde ons weer wat in het volle programma van onze eerste vakantieweek. Hierdoor konden we namelijk lekker vroeg deze stad achter ons laten en doorrijden naar Chiang Mai.


De eerste dag (gistere dus) hebben we gewoon lekker wat rondgewandeld in de stad en een aantal "WATS" bezocht, Dat zijn hier eigenlijk wat de kerken in Nederland zijn. E zij er veel (zo'n 30.000 in Thailand) en eerlijk gezegd zijn we nu aardig uitgewat. Maar ja, probeer dat maar eens uit te leggen aan een Thai die trots is op alle 30000 wats en ook nog eens probeert duidelijk te maken dat de ene wat toch echt weer wat anders is dan de andere wat!!



Daarom vandaag de hele dag een excursiedag buiten de stad. En vanaf nu heet onze dochter niet alleen meer Femke meer, vanaf nu heet onze dochter Fearless Femke.

Vandaag zat ze ruim een uur op een enorme olifant (waar ikzelf enorm tegenop zag, BUT I DID IT!!), vervolgens heeft zen een half uur op een bamboo vlot gezeten. Ze noemen het Rafting, maar de rivier is 15 centimeter diep en het vlot wordt aangeduwd door een soort gondelier, haha! Al met al wel een hele ervaring voor de kleine meid.

Tot slot zaten we nog op een ossenkar, dus onze kleine meid is echt stoer en cool! Een avonturierster in spe!

Het was een geweldige dag en de natuur was overweldigend mooi. Ondanks dat je een toeristische toer doet met meerdere mensen en het olifanten-trainingskamp erg commercieel is zijn de mensen erg goed voor de dieren en leven ze in de natuur. En ik? Ik kan een vinkje zetten onder het hoofdstuk " olifanten". Nu de haaien nog ......

Morgen gaan we met de vroege middagvlucht naar Phuket, dan zit het meeste aan rondtrekken en excursies erop en gaan we genieten van stranden en palmbomen. We kijken er naar uit en gaan er heerlijk van genieten!

Iedereen al dank voor de leuke reacties op onze verhalen. Tot nader bericht! XX

Bezig houden...

Gemma had een goede tip voor ons. Ze zei dat het handig was om stickervelletjes mee te nemen in het vliegtuig, zodat Femke wat te doen zou hebben. In het vliegtuig zelf kwam er niet veel van, maar onderweg kwamen ze des te beter van pas. We plakten haar steeds vol met stickertjes en dan was ze zelf weer lange tijd bezig ze van haar af te peuteren.

Los daarvan was ze ook nog eens dolenthousiast als we haar weer helemaal vol hadden geplakt...

Ayuthaya & Phitsanulok

Vanuit Kanchanaburi heel vroeg vertrokken (8.00, zelfs voor ons vroeg!) om richting het noorden te gaan. Aangezien het te ver is om direct op een dag naar Chiang Mai te rijden hebben we op aanraden van Hans een overnachting in Pitsanulok geboekt, zodat we niet tien uur op een dag in de auto zitten met Femke. We beginnen in Ayuthaya, de oude hoofdstad van Thailand, daar zijn echt nog veel oude ruines te zien van een slordige 600 jaar oud. Tevens bezoeken we daar het zomerpaleis van de koning. Het gehele park deed ons een beetje denken aan de achtertuin van Michale Jackson, een grote efteling, met speelse muziek........

Een trotse papa met zijn kleine meisje, die nu echt steeds vaker wil lopen en zelfs je hand afschud als je haar vast wit houden. Zowel hierboven als hieronder is goed te zien wat voor soort bouwwerken het hier betreft. De Birmezen hebben hier zoveel jaar geleden ales gesloopt en gejat, op zoek naar schatten. De meeste boedhabeelden in de gebouwen zijn wel behouden zijn wel behouden gebleven.

Vanuit Ayuthaya rijden we door naar Phitsanulok waar we pas om 21.00 aankomen, gelukkig heeft Femke goed geslapen onderweg, zodat ze nog steeds goedgehumeurd was na zo'n lange dag!

Even wat kiekjes Femke in Thailand

Femke kiest haar eten uit bij het restaurant bij de Bridge over the River Kwai:

Femke aan de rijst tijdens de lunch op 15 juni:

Femke met Thais jongetje:

Femke met een Thais meisje, die er uiteindelijk met de speen van Femke vandoor is gegaan!

15-6: Kanchanaburi het echte werk

Vandaag een emotionele dag. We begonnen om 9.00 met een bezoek aan het museum ter nagedachtenis aan de mensen die zijn omgekomen tijdens de bouw van de Birma Railway. Het was een eenvoudig museum, soort van in de buitenlucht, met alemaal foto's, tekeningen en krantenartikelen van en over deze periode. Ik liep naar buiten met een brok in mijn keel. Toen ik eenmaal een minuut of wat over het water stond te staren ernaast stroomden de tranen zomaar over mijn wangen, wat een vreselijk leed is hier geweest.

Hierna zijn we naar de speciale kraam gegaan waar bloemen kunnen worden gekocht, hier verkopen ze ook speciale witte bloemen die worden gebruikt om op de graven te plaatsen. We hebben twee kleine stukjes gekocht en zijn vervolgens de begaafplaatsen hgaan bezoeken waar twee broers van de oma van Diederik begraven liggen. De velden zijn werkelijk schitterend onderhouden. Heel vreemd, op het moment dat we over de velden liepen werden we beiden toch rustig, omdat het zo vredig was en ze werkelijk op een prachtige plek begraven liggen.

Na deze bezoeken en het neerleggen van de bloemen op de graven zijn we doorgereden (met lunch onderweg, want Thaien eten het liefst 8x per dag, echt iets voor Diederik) naar Hell Fire Pass. Een stuk van de Birma Railway die zo genoemd is omdat de arbeiders er ook in de nacht moesten doorwerken bij het licht van fakkels.

Ook hier is een mooie gedenkplek, waar we net als bij het museum een donatie hebben gedaan voor onderhoud en beheer. Op een bepaalde manier heb je dan toch nog het gevoel dat je iets bijdraagt, hoewel het uiteraard het verleden niet verandert.

Tot slot via een mooie waterval terug naar het hotel. Toch nog even iets luchtigers op deze dag. Femke keek haar ogen uit en mocht uiteraard weer even pootje baden in het water. Het is echt een sterrenbeeld Vissen, we weten het nu zeker! Vanochtend bij het opstaan ging ze linea recta naar haar zwembandjes toe, pakte ze vast en ging ermee naar de deur van het hotel. Gelukkig kan ze nog niet bij de deurklink!

Floating Market & Bridge over the River Kwai

Vandaag via de Foating Market (100 km ten zuid westen van Bangkok) naar de bridge over the River Kwai gereden in Kanchanaburi. Een prima rit kunen we wel zeggen, nog luxer dan we ons hadden voorgesteld. We zitten in een grote luxe bus, met een eigen Thais sprekende chauffeur en een engelstalige vrouwelijke gids. Elke dag kunnen we zelf aangeven waar we heen willen en wat we willen zien. Ook kunnen we aangeven als we 's avonds nog ergens heen zouden wilen, want ook in de avond en nacht staan ze voor ons klaar.

Femke zit riant in haar eigen kinderstoel en wij op luxe stoelen die we kunnen verstellen en we hebben echt een panoramablik om ons heen, ideaal! Tot onze aankomst in Chiang Mai (aanstaande zondag) hebben we deze luxe en daarna zijn we weer op onszelf aangewezen.

De brug bij de River Kwai is heel dubbel vinden we beiden. Het is mooi om het te zien en zeker vanaf het restaurant waar we zitten hebben we een prachtig uitzicht, aan de andere kant is het verleden hier te vreselijk om te genieten van alles om ons heen. Morgen een zware dag, we gaan de graven bezoeken van de 2 oud ooms van Diederik, die beiden zijn omgekomen bij de bouw van de spoorweg. Vandaag om 16.00 heerlijk door naar ons nieuwe hotel, Felix River Kwai Resort, een prachtig hotel aan de over van de River Kwai. Lekkere dag, niet te zwaar voor de kleine omdat ze heerlijk slaapt onderweg in de airco.

Een dagje Bangkok met Hans

Vandaag de hele dag met Hans op pad geweest, super leuke dag met een soort Gondel door Bangkok buitenkant. Heel erg leuk om Hans weer te zien en zeker om zo even aan de andere kant van de wereld een drankje met een oude vriend te doen. Super!

Vervolgens nog een beetje rondwandelen en dan weer een taxi naar het hotel. 's Avonds gaan we nog lekker even een borrel drinken bij Scirocco, the place to be momenteel in Bangkok. Tot slot nog even lekker een hapje eten.

Na het eten gaan wij naar onze kamer om leker te gaan slapen, Hans pakt zijn koffer en vliegt 's nachts door naar Nederland. Even een weekje, dan weer voor lange tijd naar Thailand!

Bangkok Grand Palace

Foto komt later

Vandaag heerlijk uitgeslapen tot 9.30. Femke sliep nog steeds en we zijn rustig opgestaan voor we de kleine wakker hebben gemaakt. Ideaal dat tijdsverschil, ze slaapt lekker lang omdat het voor haar nog midden in de nacht is!

Even een snel ontbijt en toen met een taxi de stad in. We hebben een taxi rechtstreeks naar het Grand Palace genomen, wel zo makkelijk. Gister al genoeg gelopen zeg maar, haha! Die taxi's zijn een verhaal apart, ze bieden een goede vaste prijs zodat de meter niet aanhoeft, nou ons niet gezien! Ze begonnen met 500 bath (45 bath is 1 euro). Uiteindelijk 150 bath, maar we wilden nog steeds dat de meter aanging ipv een vaste prijs. Zo gezeurd zo gekregen: Zo kwamen we uit op 109 bath op de meter bij aankomst.... Sportgoedkoop eigenlijk, is nog geen 2,5 euro voor ruim 3 kwartier rondcrossen.

Vandaag is het een stuk warmer dan gister. Het is vochtig en een graad of 35. De bewolking ten opzichte van de strak blauwe lucht van gister maakt het een stuk warmer. Het paleis was enorm, alles van goud en het 1 nog groter en imposanter dan het ander. Wel erg indrukwekkend. Daarna weer aan de wandel geslagen. Nu zitten we even te lunchen in het backpackers district, gezellig en vol. Allemaal computers langs de rand, dus iedereen kan even zijn verhalen kwijt aan het thuisfront.
Voor de rest van de dag staan er nog wat bijzondere boedha's op het programma en een oversteek van de rivier. Wellicht nog een klein bezoekje aan Chinatown en dan weer heerlijk terug naar het hotel. Kunnen we alledrie weer even heerlijk de vieze grote stad eraf weken in het zwembadwater, haha!

Wordt uiteraard vervlogt... op een ander tijdstip met nieuwe verhalen! Wij gaan verder eten, Died aan de noodles en Ilse en Femke een cheesburger.......

Goede vlucht

Dankzij een gigantische beenruimte en een eigen bedje voor Femke aan de wand (met opgekrulde beentjes ging dat net...) ging de reis goed.

Femke is wel een beetje ziek geweest aan boord, maar verder goed geslapen en lekker uitgerust dus. Het eten was goed en de service uitstekend. Bij aankomst in Bangkok stond onze chauffeur er al en werden we met 3 kwartier naar het h0tel gebrachtl.

EVA-air aanrader voor iedereen en dan zeker de Evergreen de Luxe klasse!

Eindelijk een zandbak!

Voor de verjaardag van Femke hadden we haar een zandbak beloofd, maar het was er nog niet van gekomen deze ook aan te schaffen.

Vorige week was het eindelijk zo ver en sindsdien speelt ze er elke dag (als het droog is) wel even in. Ze geniet met volle teugen en ik ook als ik het zand weer door het hele huis voel en hoor knisperen.

In Shanghai heb je iemand die elke dag van 8.00 tot 14-.00 je huis schoonmaakt, boodschappen doet en strijkt, voor hetzelfde bedrag als wij nu per maand kwijt zijn voor 2 ochtenden hulp in de huishouding. Maar ja, probeer tussen al die wolkenkrabbers voor een slordige 23 miljoen inwoners maar eens plek te vinden voor je zandbakje....

Toch iets van mij....

Van de week zei ik tegen Diederik: "we weten de bloedgroep van Femke niet eens, is dat niet belangrijk als we zo'n reis gaan maken?" Eigenlijk waren we het erover eens dat dat nooit kwaad kan, dus even de huisarts gebeld.

Zo gezegd zo gedaan, een laboratoriumformuliertje ophalen bij de huisarts en door naar het ziekenhuis. Daar aangekomen bedacht ik me dat Femke nog geen ponsplaatje heeft, dus eerst dat maar eens regelen. Terwijl ik daar zat vroeg de dame achter de balie om mijn trouwboekje.....

Ik denk dat de verbazing van mijn gezicht af te lezen viel, ik vroeg met een lach of mijn dochter alleen in aanmerking kwam voor een ponsplaatje met getrouwde ouders, anti-bastaard beleid, je weet maar nooit in het Gooi! Maar het was een heel ander verhaal. Voor een ponsplaatje moet je je kind legitimeren en dat kan middels een bijschrijving in een trouwboekje. Aangezien we dat natuurlijk niet hebben en ik mijn paspoort niet meehad waar Femke wel in staat bijgeschreven, kwamen we gelukkig in aanmerking voor een ponsplaatje voor één dag.

Inmiddels uitgerust met ponsplaatje èn laboratoriumformulier door naar de balie voor het bloedprikken. Aangezien ik zelf amper te prikken ben vroeg ik me af hoe ze dat in zo'n klein armpje van bewegelijke Femke gaan doen, maar daar zouden ze wel in getraind zijn dacht ik zo. Daar zaten we dan.....de verpleegster vol overgave en passie op zoek naar een goede ader van Femke.

Ik met Femke op schoot, een tweede verpleegster erbij voor de houtgreep en Femke met een opgestroopt truitje en een strakke groene band om haar bovenarmpje. Ze vond de band maar niets en deed pogingen hier wat aan te doen. Na lang kloppen en kneden zei de verpleegster: "Ik zou graag ook even haar andere arm willen zien".

De verpleegster werd stiller en stiller en klopte en kneedde in Femke haar linkerarmpje, wederom gesierd met een strakke band om de bovenarm. Na iets meer dan een minuut vroeg ze of het belangrijk was dat er nu werd geprikt in verband met een opname ofzo. Ik legde haar uit waar het voor was. Ze vertelde me dat dat geen zin heeft, omdat bij opname in welk willekeurig ziekenhuis ter wereld ze altijd zelf bloed moeten opnemen voor controle, ze mogen nooit de gegevens van een ander laboratorium aanhouden.

Terwijl ze de band er weer afhaalde raadde ze me af Femke haar bloed te laten prikken. Kwam ze zelf mooi weg, want blijkbaar lukte het niet. Ze zei er ook nog bij dat het met name van belang is voor transfusie en dergelijke, maar dat ze dan altijd "O" bloed kunnen geven, dat kan iedereen, ongeacht je bloedgroep toegediend krijgen. En Femke klom weer opgewekt en vol praatjes van mijn schoot, inmiddels weer lachend met haar mouwtjes naar beneden.

En ondanks dat ze zo vreselijk op haar papa lijkt heeft ze toch iets van mij: Aderen die niet te vinden zijn, dus weg met die naalden!!!

Femke in de beek

Helaas.....(nog) geen foto. Afgelopen zaterdag hebben we bij opa Eric in de tuin in Arnhem gegeten. Voor Femke allemaal nog vrij nieuw, zeker nu ze loopt en over op af gaat in haar eentje. Zo ook het terrasje aan de beek.

Diederik besloot met haar met blote voeten in het watrer te gaan staan, dus allebei de broek opgerold, schoenen uit en plons! En Femke vond het heerlijk, ondanks dat het water steenkoud was. Ze stond met een grote grijns om haar heen te kijken en had grote pret.

Er zijn wel foto's gemaakt, maar bij het downloaden van onze foto's besefte ik dat die allemaal op de camera van Eric staan. Wij hebben er dus geen!

Al met al dus dikke pret. Tot ze eruit moest, woest was ze! Ze brulde en maakte allerlei worstelbewegingen om weer de beek in te gaan, maar tevergeefs. Het was slaaptijd voor de kleine prinses en wij konden verder met ons wijntje en geklets aan tafel. Een heel gezellig bezoek aan opa Eric en oma Jellie!