Schommelen

Voor haar eerste verjaardag kreeg Femke van tante Yvette en oom Paul een schommel cadeau. Deze lag al tijden in de schuur, want Diederik kwam er nog niet aan toe om deze op te hangen.

Afgelopen weekend wel, het was mooi weer en ik lag wat grieperig op bed.
Toen de schommel eenmaal hing was Femke niet meer te stoppen, ze wil continue op de schommel. Maandag morgen werd ze wakker en ik wilde haar aankleden voor de crèche, maar ze stond al in haar nachthemd bij de trap: "Ikke schommelen!"

Voorlopig dus een rustige Femke in huis. Als ze aandacht wil kan ze mooi schommelen en hoef ik alleen maar "om de 2 minuten" te komen aandraven als ze weer een duw wil hebben!

Zwangerschapsverlof

Nog iets meer dan anderhalve week.....

Heerlijk, de 16 weken zwangerschapsverlof zijn ingegaan. Een periode van niets doen, maar vooral van afwachten. De eerste 2 weken heb ik werkelijk helemaal niets gedaan, behalve 1 boek in de 2 dagen gelezen. Nu de eerste 2 weken om zijn heb ik het gevoel dat ik toch weer eens iets moet gaan doen.

Dus de blog wordt weer een beetje bijgewerkt, ik ben films van de videocamera op de pc aan het opslaan, ik ben aan het opruimen en het laatste strijkgoed is weggewerkt. De babykamer is eindelijk zo goed als gereed, het bed is verhoogd en de eerste 2 rollen beschuit staan in de kast.

De muisjes nog niet, we weten nog steeds niet of we nou blauwe of roze muisjes moeten kopen……

Femke haar nieuwe kamer

Eindelijk was het zover. Diederik heeft wekenlang geklust, met hulp van Freek, Paul en opa Karel. De oude kamer van Femke moest natuurlijk in orde worden gemakt voor de 2e smurf die eraan komt, dus ruim van te voren wilden we de kamer van Femke klaar hebben, zodat ze vast lekker kon wennen.

De kamer is schitterend geworden al zeg ik het zelf. Alles in rood / wit, en erg licht en vrolijk. Ze is er zelf dan ook heel erg blij mee. Wel spannend, voor het eerst in en groot bed en helemaal alleen op zolder slapen, maar ze had er geen probleem mee.

Voor de zekerheid hebben we nu nog even een extra matras voor haar grote bed op de grond liggen, voor het geval ze uit haar bed valt. Ze draait nogal in haar slaap, dus voor je het weet ligt ze op de grond. Dat gebeurde dus ook meteen de eerste week! Ik hoorde een harde bonk en zacht gehuil, toen ik boven kwam lag ze op de reserve matras met een bloedneus, erg geschrokken. Inmiddels gat het helemaal goed, we zijn nu nog 2 weken verder en ze rent elke avond blij naar haar kamertje. "Grote bed!" roept ze als ze onderweg is.

Weer een stap verder. En als ze langs haar oude kamertje loopt zegt ze "Kamer baby hè?". Ze begint het te beseffen….. hoewel, als ik vraag of Femke een broertje of een zusje wil antwoordt ze: "Ik wil een Dora"…..