Doet dat pijn?

Een tijdje geleden haalde ik Femke op bij het kinderdagverblijf. Een leidster van Femke was zwanger en toen ik Femke ophaalde vroeg ze mij: "Doet dat nou pijn?", dus ik vroeg wat ze bedoelde.

Ze had die dag aan alle kindjes verteld dat ze een baby in haar buik had. Femke had gezegd dat ze wel wist hoe dat allemaal ging. Dus de leidster vroeg haar of ze dat kon vertellen. Nou, zei Femke: "Dat was zo, mijn mama had ook een baby in de buik en dat was Jelmer en die was toen uit de buik geboord"....

Femke in mijn buik

Woensdag zat ik met Femke aan tafel en we hadden weer eens een goed gesprek:

Femke: Mama, Jelmer zat eerst in jouw buik he?
Ik: Ja, dat klopt, net als jij he?
Femke: Ja, dat weet ik nog!
Ik: Oh? Weet jij nog dat je in mijn buik zat?
Femke: Ja, dat weet ik nog.
Ik: Oh, wat deed je daar dan?
Femke: Met Jelmer spelen, met de blokjes

Wintersport 2009-deel 1

Op het terras van de door ons O-ZO-GELIEFDE Hirschenhütte:

Dit jaar een week naar Oostenrijk met Marco, Siebe en Gemma. Zonder de kinderen op pad, dus even allemaal bijtanken en doen waar we zin in hebben. En zin in skiën en gezelligheid hadden we allemaal!
Boven: Ilse in geweldige techniek op haar skies.
Onder: Dikke lol met Siebe, Died en Marco (na een Jägermeistertje liggend in de sneeuw...)

Gemma en Ilse:


Died en Siebe:


De pistes waren prima, elke dag een laag verse sneeuw en lekkere brede en ook een aantal lekkere bobbel-pistes. Voor ieder wat wils dus. Helaas had Diederik erge last van zijn rug, waardoor hij 2x gekraakt is en een hele dag niet heeft kunnen skiën.

Het plezier heeft er absoluut niet onder geleden; goede gesprekken, discussies, bezoekjes aan de sauna en voldoende drank. Jaja, een heerlijk weekje dus. We hebben op dinsdagavond nog gerodeld, maar hier helaas geen foto's van gemaakt. Maar...... ik zou Ilse niet zijn als ik niets passends van het internet heb kunnen plukken.

Je moet het zien als onderstaande sfeer:

Maar dan (volgens ons) met deze snelheid:

• Om 19.15 gingen we met de gondel naar boven, allemaal een slee onder onze arm. Boven eerst nog een stuk omhoog lopen over een piste, naar het restaurant waar we gingen indrinken en een hapje eten. Nou, dat indrinken viel best mee, want het viel bij iedereen verdacht goed, jägies, aardig wat wodka's met een vijg erin, bieren, en wodka-ice. De drankrekening was 3,5x zo hoog als de eetrekening....
• Uiteindelijk om 22.15 over het pad naar beneden, ge-wel-dig! De heren gingen eerst en Marco en Siebe hadden nog nooit eerder gerodeld. Gemma en ik hadden samen een slee en wilden eerst even kijken hoe de rest het eerste stuk zou ervaren... Voor ons hoorden we niets anders dan gegiechel van de mannen en gegil dat ze te hard gingen. We lagen toen al in een deuk en hadden al spijt dat we geen luiers hadden meegenomen van de kinderen om in onze skibroek te doen...
• Iedereen is wel op een paar punten uit de bocht gevlogen. Siebe en ik hebben samen op een slee frontaal een boom geraakt (gelukkig een bekend punt, want er zat een oranje stootkussen tegen de stam) en ik kan me nog herinneren dat ik naast het pad belandde en in het weiland terecht kwam waar ik voorover over mijn slee dook... Ik dacht alleen te zijn, maar hoorde de anderen echt KEI-hard lachen een eindje verderop.
• Diederik zat op een gegeven moment een stukje voor ons en had zijn slee in een haakse bocht in een ongelukhouding neergelegd, om zelf stilletjes achter een heuvel ijs te gaan liggen. Net toen we dachten dat hij echt over die rand was gevlogen hoorden we gegniffel.

Tja, als je het zo leest klinkt het vast niet grappig, maar ik weet dat de mensen die meewaren (of zelf wel eens gerodeld hebben) dit absoluut elke keer met een glimlach zullen lezen. Ik in ieder geval wel! Dank jullie allen voor de superweek in Oostenrijk, ik ben nog steeds zo blauw als een smurf van het rodelen en heb nu na ruim een week nog spierpijn in mijn buik van het lachen!

Alweer 3 jaar....

Femke werd alweer drie jaar, wat gaat dat hard he?! Reden dus om een feestje te geven! We hebben deze keer (geleerd van voorgaande jaren) besloten niet teveel mensen uit te nodigen en het zaterdag bij een kinderfeestje voor Femke te houden en zondag de familie uit te nodigen.

Zaterdag dus Fleur en Boris met hun ouders, Mayron en Aiden met hun ouders, Demi met haar broertje en ouders, en Jikke met haar moeder (haar zusje en papa konden niet). John en Selma zijn zelf ook nog een beetje kind, dus ook zij waren uitgenodigd :-).


Ik had Gemma gevraagd of ze de kindjes wilde schminken, en dat wilde ze natuurlijk wel, want dat vindt ze zelf ook nog eens leuk werk. Femke als eerste, en daarna wilden ook Fleur, Demi en Mayron wel een "portret" uitzoeken uit het boekje. Boris en Aiden wilden niet en Jikke kwam wat later.
Demi en Fleur:

Mayron:Na dit hele gebeuren hebben we de tafel volgezet met eierkoeken, dunne chocopasta en veel buisjes met allerlei soorten strooisel. Nu konden ze zelf allemaal hun eigen koek versieren en het werden echt nog kunstwerken ook.

Kortom, voor Femke één en al feest. Ze zat dan ook als een prinses aan het hoofd van de tafel en haar vriendjes en vriendinnetjes zaten er allemaal gezellig bij. De ouders konden lekker een wijntje drinken en gezellig kletsen. En raar maar waar: Het was zowaar een ontspannen kinderfeest!

Zondag kwam de gehele familie geleidelijk langs. Niet allemaal tegelijk, maar het was enorm ontspannen en Femke had zo ook tijd om met iedereen even te spelen en kletsen.

Je bent superlief geweest het hele weekend en geen moment drammerig of vervelend, top gedaan hoor meisje! Een verjaardag is toch best spannend, en dan was het ook nog eens jouw eerste verjaardag waar je broertje bij was!

ZELLUF haren doen

Zoals al eerder op mijn blog vermeld stond, vindt Femke het maar niets als mensen aan haar haren plukken en heeft ze het het liefst los (van wie zou ze dat nou hebben...).
Maar...... ZEL-LUF kan ze natuurlijk als de beste haar haar doen. Dit gaat als volgt:

1. Ze zoekt alle speldjes uit die ze mooi vindt, wan die zijn dan ook echt nodig om het haar mooi te maken.
2. Ze doet ieder speldje boven op haar hoofd en knipt het vast daar waar ze met haar armen bij kan.
3. Ze kijkt niet in de spiegel, maar het is klaar (en mooi) als de speldjes die ze vooraf heeft uitgezocht er allemaal in zitten
4. Ze kijkt me aan en roept terwijl ze haar handen opzij doet en een sprongetje naar voren maakt: Ta-RAAA!!!!!

En het resultaat is zichtbaar op bovenstaande foto....

Staan!

Jaja, als ik ergens tegenaan sta, of als iemand mijn handjes vasthoudt kan ik best al goed staan, denkt Jelmer te willen zeggen.

Femke is zo trots als een pauw op haar broertje en zegt continue: Ik help je wel broertje! Hey, Jelmer-de-Pelmer, ik ben je grote zus, ik help je wel!

En Jelmer blijft gewoon staan, wat een ophef, hier is toch niets aan?!

Femke en Jikke

Jaja, DE vriendin van de creche... soms vechten ze elkaar de groep door, om het volgende moment weer te knuffelen en te roepen JIJ BENT MIJN VRIENDJE!!!

Femke en Jikke, schattig he?!

Zus en broertje

Hey Jelmer, moet je horen.....
Als ik je nou een paar keer voordoe hoe je op je buik kunt liggen en om je heen kunt kijken

Dan kunnen we het daarna samen doen naast elkaar.

En als je nou zo even heel goed je best doet

Dan kun je het daarna ook alleen, zonder mijn tips en voorzeggen

Sneeuwpret in Borne

Een beetje een verlaat stukje, maar ik moest me er weer eens toe zetten foto's over te zetten op de computer. Ik kan nu weer los zeg maar!

Op de verjaardag van de vader van Diederik was het oosten van Nederland prachtig wit. Toen de jongste en de oudste van het gezelschap even siësta gingen houden, was dat reden voor de rest van de groep om even een wandelingetje door de sneeuw te maken naar de ijsbaan, waar druk geschaatst werd.

Dikke pret natuurlijk en iedereen voelde zich weer even jong. Oma Jellie viel van de slee en iedereen duwde de slee en "schaatste" over het ijs, heerlijk wat een sfeertje er dan meteen hangt.

Tsja, hierdoor gingen we nog meer over de wintersport dromen dan we al deden!