Bodempje leggen

Ken je dat? Je hebt een feestje voor de boeg, waarbij er een hele goede reden zal zijn om veel te drinken. Dat wij afgelopen september. Siebe en Gemma gingen trouwen, dus dan moet je vaak het glas heffen om daarop te proosten en dat doe je natuurlijk niet met spa rood. Niet omdat je persé alcohol moet drinken, maar enkel en alleen omdat Siebe en Gemma het zo gewild zouden hebben.

Hier waren Bas en Died even een bodempje aan het leggen. Gelukkig kwamen we op weg naar het gemeentehuis langs Boer Geert, (www.boergeert.nl, locatie Zaandam) echt dè locatie om even goed voor te eten, aangezien ze daar de lekkerste broodjes hebben. Je moet het natuurlijk wel goed volhouden tot het eind van de avond! Je ziet aan de houding van de heren dat ze bang waren om te knoeien op de smetteloze witte kleding.

Nu de rekening inmiddels al lang geleden is betaald (maar vast nog niet vergeten ☺), kunnen we het wel opbiechten aan Siebe en Gemma. Zonder deze broodjes was de rekening wellicht wat lager geweest…..

Ga maar mooi zelf op die hond zitten!

Dezelfde lunch als een paar verhaaltjes geleden, bij Praq. Gemma stuurde nog wat foto’s na en deze vond ik toch wel zo geestig dat ik hem alsnog plaats!

Diederik wilde Boris op de hond zetten. Boris dacht ik ga ECHT niet op een plastic hond zitten, dat doe je maar mooi zelf. En bij deze dus het resultaat. Diederik op de oranje hond en Boris staat er bij en kijkt ernaar.

TE leuk!

Na het eten helemaal plakkerig van de stroop en het eten met de handen. Dus maar even lekker in bad voor de pyjama aangaat. Heerlijk kliederen en spetteren met water en dan nog heel even naar beneden in de handdoek gewikkeld om papa een dikke welterusten kus te geven.

Eerst nog even snel op de foto, dan kunnen alle familieleden en vrienden weer even genieten van wat leuke plaatjes. Leuk dat jullie allemaal zo trouw mijn blog lezen met de verhaaltjes van Diederik en mij, maar vooral onze trots; FEMKE!!!

Pannekoeken eten

Vandaag geen zin om te koken, dus lekker pannenkoeken eten. Een klein beetje zondigen met wat ei erin, maar verder braaf met de sojamelk om uitslag en irritatie te voorkomen.

Zelf eten we ze met stroop, maar Femke vindt ze zo al heerlijk. De vork gebruikt ze om mee op tafel te timmeren terwijl ze de stukken pannenkoek met haar handjes naar binnen werkt. En aangezien wij haar een paar keer een druppel stroop gaven had ze ook nog iets om haar gezichtje mee onder te smeren.

Morgen dan maar weer verantwoord groente eten.

Drukke agenda

Druk, druk, druk, maar allemaal ZO gezellig!

Woensdag 16 mei: de eerste vrije dag, heerlijk met Diederik uit eten geweest bij Nomads in Amsterdam.

Donderdag 17 mei: de tweede vrije dag, overdag lunchen in Ouderkerk, met RJ, An, Siebe, Gemma, Boris, Thijmen en Fleur. Daarna door naar Alkmaar voor een etentje bij Freek en Vanessa, met pa en Marian.

Vrijdag 18 mei: de derde vrije dag, overdag even Karel en Marian nog over de vloer gehad die op de terugweg waren van Alkmaar naar huis, 's avonds eten bij Tony en Bennie (in Amsterdam) met Siebe en Gemma.

Zaterdag 19 mei: de vierde vrije dag, begin middag even naar Nieuwegein om een duikshorty voor Ilse te kopen voor de vakantie en in de namiddag naar Delft, koken en eten bij Annemarie, die nu bijna hersteld is van haar heupbreuk.

Zondag 20 mei: de vijfde vrije dag, opruimen, wassen draaien, opa Eric bellen (we konden niet langs omdat hij nog midden in de verbouwing zit) want die verjaart vandaag!!!! HIEPERDEPIEP HOERA!!!, en erna Denise hier te eten.

Morgen is het weer maandag, zalig bijkomen op mijn werk! :-)

Koninginnedag 2007

Later dan normaal, maar hier nog even een impressie van 30 april..... We hadden zelf geen foto's gemaakt, maar afgelopen weke kregen we een mail van Païvi met foto's van die dag. Zoals jullie kunnen zien hadden we best veel lol!

Marc op de voorgrond, daarachter van links naar rechts: Ilse, Frank, Wessel, Diederik en Anne. De naam Anne zal voor velen nieuw zijn op mijn blog, maar Anne en ik zijn heel druk met de voorbereidingen van het huwelijk van Wes en Frank, aangezien we ceremoniemeester(e)s(sen) zijn...

Wes en Frank kunnen hun borst natmaken, we zijn heel wat van plan!

Lunchen bij Praq

Op Hemelvaartdag gingen we lunchen bij Praq, een leuk kinderrestaurant in Ouderkerk aan de Amstel. Een heel gezelschap,RJ en An met Thijmen, Siebe, Gemma, Fleur en Boris en wij met onze kleine meid. Het was een heerlijke gezellige uitgebreide lunch van 13.00 tot 15.30, met goed eten en lekkere wijn.

En na het eten alle kids nog even klimmen en klauteren. Waar is de tijd dat de mannen nog echte helden waren? Fleur en Femke wilden op de rug van de oranje honden, maar Thijmen en Boris durfden niet........ die zitten er dus achter op een soort bank-tafeltje. Die 2 meiden redden zich wel denk ik zo!

Kopieergedrag

Tijdens het downloaden van de foto's van de camera op de laptop heb ik altijd een klein snoertje nodig. Zodra de foto's op de laptop staan heb ik het niet meer nodig en voor de mensen die mij kennen zal het dan ook niet echt verrassend zijn als ik zeg dat dat snoertje nog wel eens her en der door het huis slingert.....

Femke kijkt altijd vol verwondering en interesse wat mensen om haar heen aan het doen zijn. Zo ook als ik in de auto aan het bellen ben. Dan heb ik een wit snoertje aan mijn mobiel dat ik in mijn oor stop, zodat ik handsfree bel. Femke zag een wit snoertje in de woonkamer liggen en het kwartje viel meteen. Razendsnel gaat ze richting snoertje en één uiteinde ervan houdt ze bij haar oor. Vervolgens begint ze te ratelen, hele verhalen houdt ze!

Ik ben benieuwd wie ze aan de lijn had van het download laptop-snoertje......

Petjes, hoedjes en hoofddoekjes

Zo af en toe proberen we Femke te laten wennen aan iets op haar hoofd. Dit omdat we met een week of wat voor bijna 4 weken naar Thailand vertrekken, waar het warm, zeg maar gerust HEET is en hoofdbedekking soms echt geen overbodige luxe is.

Petjes zijn geen succes, die trekt Femke met één beweging van haar hoofd af. Dus had Diederik en hoedje gekocht. Ook dit was een kleine soepele zwiep met de hand en ze had het voor elkaar, af!

Mijn moeder dacht, als ik nou eens elastiek onder het hoedje zet, dan kan het hoedje onder haar kin vastgezet worden. Zo gezegd zo gedaan, oma pakt naald en draad en binnen de kortste keren een prachtig hoedje met elastiek eronder..........

Een zwiep......het bleef zitten, een ruk opzij.....het hoedje beweegt, nog een breakdance beweging met haar hand en ja hoor! Het hoedje in haar hand en haar hoofd vrij van ongemakken. En Femke...... een grote voldane grijns op haar gezicht.

Nu hoop ik dat mijn hoofddoekje wel succes heeft, het record zit op 18 minuten en 12 seconden........................

Staartjes

Eigenlijk is het haar van Femke echt te dun en te kort voor dit soort grappen. Maar ik wil de kapper eigenlijk nog heel even uitstellen tot vlak voor de vakantie.

Het gevolg: Op de creche hebben ze er wel elastiekjes ingedaan, dus zo zag ze eruit toen ik haar ophaalde. Ik moet ook wel bekennen dat het wel erg lang wordt en voor haar oogjes hangt en zelf vindt ze de staartjes helemaal leuk. Dus nog heel even volhouden!

3 moeders bij elkaar op moederdag

Vandaag was het moederdag. We hebben er vroeger thuis eigenlijk nooit wat aan gedaan. Wellicht vierden we het nog wel toen Freek en ik klein waren en we de meest fraaie kunstwerken maakten als pennenbakjes van toiletrollen, krokodillen van klei, beschilderde plankjes voor gereedschap, vazen van lege potjes en meer van dit soort topwerk, maar daarna hebben we het direct afgeschaft. Freek en ik zeiden altijd: "Met zulke kinderen is het elke dag moederdag!"

Tegenwoordig maakt Femke de meest prachtige kunstwerken op het kinderdagverblijf. Zo kreeg ik vanochtend een leeg olvaritpotje, prachtig beschilderd met gouden glitters en rode verf, met daarin een waxinelichtje.

Oma is de 14e mei jarig, we vierden dit vandaag in Friesland. En zo was (toevallig op moederdag) Femke met haar moeder (ik dus), ik met mijn moeder en mijn moeder met haar moeder, 4 generaties vrouw allemaal bij bij elkaar.

Na het bezoek aan Friesland weer gewoon naar huis en lekker thuis gegeten. En ondanks dat het nog licht was uiteraard MET een vlammetje in de mooie glazen waxinelichtjeshouder!!!

Zelf toetjes eten

Op bovenstaande foto lijkt Femke te denken: Als ik me maar heel goed concentreer kan ik volgens mij best zelf een toetje eten. En zo zit ze dan na de warme maaltijd met een minitoetje in haar hand en haar eigen lepeltje.

Op onderstaande foto haar reactie als we haar een spiegel hebben voorgehouden. Ze komt erachter dat ze toch iets minder netjes at dan ze dacht. En Diederik en ik zijn vooral heel blij met onze stalen tafel en GEEN vloerbedekking.......

Klein meisje wordt groot

Regelmatig kan ik me erover verbazen dat onze Femke zo hard groeit. Afgelopen week bekeek ik het fotoalbum dat ik heb gemaakt van haar eerste maanden, een klein meisje dat vrijwel de hele dag sliep en nog in een mini-wiegje paste.

Tegenwoordig een ondeugd, inmiddels al 85 cm lang en absoluut geen baby meer te noemen. Ons kleine meisje wordt groot en we genieten er enorm van!

Nieuw dagritme

Tot februari 2006 zagen de ochtenden van mijn roostervrije woensdag eruit als volgt:
- Uitslapen tot een uurtje of 9.30
- Rustig beginnen met een kopje koffie
- Soms als ik zin had een klein ontbijtje
- Beetje teletekst zappen om te kijken wat er in de wereld allemaal gebeurd is
- Er om een uur of 11.30 achter komen dat het misschien wel eens tijd is om te douchen
- En dan even een beetje winkelen, boodschapjes, etc.

In februai 2006 werd Femke geboren, je schema verandert drastisch, want alles staat in het teken van voeden en luiers verschonen. Dat kan alleen als die kleine vindt dat het daar tijd voor is, dus zelf iets plannen ho maar!

Nu, anno 2007 is het weer veranderd. Het is nu woensdag en mijn ochtend was als volgt:
- 7.30: Diederik staat op
- 7.45: Ik sta op (verschil moet er zijn)
- We kleden de kleine meid aan en ik trek mijn sportkleding aan
- 8.45: De deur uit met Femke onder mijn ene arm en mjin sporttas over mijn andere arm. De rugzak met drinken, luier en koekje voor Femke ergens tussen mijn tanden.
- 9.00: Ik breng Femke naar de kinderopvang in de sportschool en begeef me naar het spinlokaal.
- Ik spin bijna een uur, zwem vervolgens wat banen en ga nog even lekker de sauna in.
- 10.45: Ik hengel Femke uit de opvang, maak een beleefdheidspraatje met de opvangjuf en verlaat de sportschool. Wederom Femke onder mijn ene arm (deze keer met haar eigen rugzak op haar rug) en mijn sporttas over mijn andere arm.
- 11.00: Ik ben thuis.
- Nu inmiddels 12.30, Femke slaapt net 5 minuten, nadat ze vrijwel haar hele bed heeft verbouwd (negeren werkt dus echt!), de tweede was van deze dag zit in de machine, de vaatwasser is leeggeruimd, de was die uit de droger kwam is al opgevouwen en opgeruimd en ik heb het boodschappenlijstje klaar voor vanmiddag......

Ik kan we zeggen dat mijn leven er tegenwoordig anders uit ziet nu ik "nog maar drie dagen werk".

Nadeel van vrouw zijn

Vrouw zijn, oké, dat is nog prima te doen! Maar zodra je 30 en ouder bent krijg je elke vijf jaar een oproep voor het beroemde 'uitstrijkje'. Het bezoek is vervelend, pijnlijk en daarbij voel je je ook nog eens niet echt prettig op de onderzoekstafel zo met alles open en bloot.

De huisarts belde me een aantal weken geleden: "Het is weer zo ver, u wordt in juni 35, dus dit jaar weer tijd voor het bevolkingsonderzoek! Op vrijdag 2 weken geleden ging ik met knikkende knieën en lood in mijn schoenen naar de huisarts. In de wachtkamer ontspande ik een klein beetje, want mijn vriendin Caro wordt ook in juni 35, dus zij zat er ook! Niet dat het de angst wegneemt, maar een beetje keuvelen leidt wel wat af.

Het onderzoek was zoals het hoort te zijn, vervelend en niet leuk. Blij dat ik er weer voor 5 jaar vanaf ben loop ik de praktijk uit. Vandaag eindelijk bellen voor de uitslag. Je gaat er eigenlijk wel van uit dat het allemaal in orde is, maar toch ben ik altijd zenuwachtig als ik moet bellen. Dus, toch een beetje nerveus belde ik de praktijk.

Arts: Bent u van die en die datum?
Ik: Ja, dat ben ik.....
Arts: Oh, dan is het goed dat u even belt..........
Ik (inmiddels met droge keel): eh...hoezo?...
Arts: Het onderzoek is mislukt, heel vervelend, maar er zijn niet voldoende cellen afgenomen.
Ik: Oh, dus er is niets ergs gevonden ofzo?
Arts: Nee, maar het onderzoek moet wel even opnieuw! Zullen we dat gelijk komende week maar even doen?

Ik moet dus weer! Ik was zo blij dat het er weer opzat voor 5 jaar... Ik zou denken dat ik nu wel gespaard zou blijven na al die "vrouwen"-onderzoeken die ik al gehad heb de afgelopen jaren. Maar helaas, daar wordt geen rekening mee gehouden. Vrijdag moet ik dus weer de onderzoekstafel op en daarna wederom 2 weken wachten op uitslag. Ik denk dat ik de arts vrijdag maar vraag om meteen 3x zoveel cellen weg te halen, voor het geval dat het er nog niet genoeg zijn....

Lekker weer

Wat doet Femke met mooi weer als ik haar in een badje in de tuin zet?
- Kletteren
- Spetteren
- Op het water slaan
- Gaan staan
- Gaan zitten
- Kletteren
- Spetteren
- Op het water slaan
- Gaan zitten
- Gaan staan
..................en dit allemaal nog 88x achter elkaar door, tot ze er bijna bij neervalt.......

Oftewel meer dan grote pret het weekend met het prachtige weer achter in de tuin!

En het gevolg is een heerlijk moe meisje dat heel lang en lekker slaapt, ideaal voor Diederik en mij dus zo in het weekend.