Ik ga weer studeren!

Per september is het zover, ik ga weer studeren…. Mijn laatste studie rondde ik in 1996 af, dus ik moet bekennen dat ik het best een beetje spannend vind.
Ben al lange tijd bezig met het feit dat ik niet tot mijn 65e (help, 67e...) in het bedrijfsleven wil blijven. Wat ik nou wel wilde wist ik ook niet precies, tot ik ergens tegenaan liep.... Jelmer en ik zijn beide in behandeling geweest bij een Kinesiologe voor allergie onderzoeken. Hier hebben we allebei enorm veel baat bij en ik ben me steeds meer gaan verdiepen in Kinesiologie.

Kinesiologie (de leer van de beweging) is een therapeutische manier van werken waarbij gebruik wordt gemaakt van spiertesten om uit te zoeken waar, waarom en wanneer de balans in het lichaam verstoord is geraakt en hoe deze balans weer hersteld kan worden.
Wij hebben de kinesiologie ervaring met allergieën, maar het draait zeker niet alleen om voeding en allergie. Ook zaken als Dyslexie, stress, slaapgedrag en overgewicht bij kinderen kunnen hiermee worden behandeld.

Ik heb toen het idee begon te spelen Gemma benaderd omdat ik dit ook zeker iets voor haar vindt. Ze was vanaf het begin erg enthousiast, met name omdat er ook specialisaties mogelijk zijn op het gebied van woordblindheid en ADHD, wat weer erg goed aansluit bij haar aandachtsgebied van de kinderopvang. We hebben besloten samen de studie te gaan volgen, wat volgens mijn eigen Kinesiologe erg leuk is, omdat je samen de studie doorloopt en elkaar als proefkonijn kunt gebruiken. Kunnen we elkaar dus assisteren en motiveren als het lastig wordt.

De studie bestaat het eerste jaar uit Medische Basiskennis. Tevens moet buiten school om Touch for Health (bestaande uit cursus 1 t/m 4) (acupressuur-, meridiaan- en reflexpunten) worden gevolgd. Elke maand 1 of 2 weekenddagen naar school en 4x in het eerste jaar een heel weekendprogramma voor Touch for Health 1t/m 4.

Het wordt pittig, maar ik heb zin om me er in te gaan verdiepen. Ik ben toe aan wat anders. En Diederik heeft het slim bekeken. Komt hij net in de leeftijdzone van een mogelijke midlife crisis, krijgt ie een eerstejaars studente in huis… haha!

Femke en haar grappige uitspraken

Siebe en Gemma hadden voor de vakantie al gezegd dat ze waarschijnlijk vaak zouden moeten lachen om Femke in de vakantie. Ze kan soms zo geestig uit de hoek komen zonder dat ze er zelf erg in heeft.

Van de vakantie zelf weet ik niet veel uitspraken meer, maar 2 weet ik nog goed: We zaten in “onze privébus” voor een lange tocht naar een andere bestemming. We zaten een uurtje in de bus en opeens uit het niets zegt Femke: “Zo, …….daar zitten we dan”.
Iedereen moest dus enorm lachen.

De tweede was op Koh Tao. Diederik was met de kinderen mee het water in. Je moet in de baai ongeveer 100 meter het water inlopen wil het wat dieper worden en daar lagen allemaal zeekomkommers op de bodem. Diederik legde ze uit wat dat waren en wees er meerdere aan. De volgende dag vroeg Femke of je komkommerzees ook kunt eten.

Nu bij thuiskomst heeft ze ook wel weer van dit soort dingen. Diederik en ik waren aan het klussen zondag. Opeens loopt ze naar Diederik toe en zegt: “Papa, als ik later papa ben kan ik dat dan ook?”.

Maandag op de opvang luisterde ze niet zo goed, dus de juf vroeg of ze misschien bananen in haar oren had. Nu zegt ze te pas en te onpas als iemand vraagt of ze het niet hoort: “Nee, want ik heb Thaise bananen in mijn oren”.

Jelmertje

Wat kunnen 2 kindjes van dezelfde ouders toch verschillend zijn. Femke is net een hele grote handtas. Je neemt haar mee, maakt niet uit waar je haar neerzet. Jelmer is jochie dat eigenlijk het meest tevreden is als hij gewoon lekker thuis is, lekker aan het spelen met uitzicht op zijn vriendje Bram.

Femke was wel regelmatig verkouden als kleine smurf, maar verder eigenlijk weinig lastige kwaaltjes. Zo ook op vakantie. Femke ging prima, zat lekker in haar vel, deed haar ding de hele dag door en viel ’s avonds als een blok in slaap om de volgende ochtend pas weer wakker te worden als ze ons hoorde. Jelmer niet…..

Jelmer had natuurlijk al een beetje een lastige start. Hij begon vrij snel met het RS-virus, kreeg al snel Ventolin tegen benauwdheid en heeft al regelmatig een antibiotica kuur gehad wegens oorproblemen. Veel huilbuien, waarbij hij zich volledig overstrekte en bezoekjes aan een Osteopaat en een Kinesiologe. De Osteopaat concludeerde last van de luchtwegen van Jelmer. De Kinesiologe constateerde een aantal allergieën. Inmiddels is hij van zijn allergieën af, dankzij de NAET behandelingen van onze Kinesiologe.

Ook de vakantie verliep niet vlekkeloos voor Jelmer. In Bangkok begon het mannetje vanaf de 2e dag hoge koorts te krijgen. ’s Avonds had hij over de 40 graden koorts, dus Died en ik hadden al afgesproken dat we om de 2 uur de wekker even zouden zetten om te controleren hoe het met hem ging. Zetpil erin en hopen dat de koorts zakte. In het ergste geval zou ik de dag erna in het hotel blijven bij Jelmer op de kamer, zodat hij de dag in de airco kon doorbrengen ipv buiten in de hitte.
De dag erna had hij nog steeds hoge koorts, maar we hebben hem toch maar meegenomen. Hij was vrolijk, had redelijk goed geslapen en ik wilde ook wel op pad met de hele club. Wel hebben we een luxe transfer naar Grand Palace genomen ipv een gewone taxi, zodat we er snel zouden zijn en koel vervoerd zouden worden. Aangezien het toch tegen de 40 graden was hebben we hem gewoon lekker alleen in een rompertje in de buggy meegenomen.
Gelukkig was Jelmer vanaf de dag erna weer lekker opgeknapt.

Toen door naar Kanchanaburi, in het oh zo luxe Felix River Kwai Resort. Een prachtige kamer met een extra bed voor Femke en een babybedje voor Jelmer. Vaak legden we de kinderen op bed, om vervolgens in de badkamer te wachten tot ze sliepen. Dan de babyfoon aan en nog even wat drinken / zelf ook naar bed en nog even lezen. Zo ook deze avond. Siebe en Gemma en de kinderen waren al naar bed en wij zaten op de badrand te luisteren naar het gemopper van Jelmer (die geluidjes die hij maakt als hij bijna in slaap valt). Opeens horen we een keiharde knal gevolgd door enorm gehuil, dus we renden de kamer op. Jelmer op de grond onder zijn bedje met de plank en matras bovenop hem. Het bedje was niet in orde, de zijkanten waren te breed en doordat 1 van de onderspijlen helemaal ontbrak is de hele onderkant uit het bed gevallen toen hij aan de zijkant lag. Gevolg: Jelmer viel recht naar beneden op zijn hoofd en plank en matrasje bovenop hem. Binnen 3 seconden zat er een bult op zijn hoofd, dus meteen weer aan de Arnica. We waren ons natuurlijk allebei rotgeschrokken, maar ik was echt even in tranen van de zorgen. Died even snel Gemma opgehaald (kinder-EHBO en gewend aan bulten en vallende kinderen) en die hadden de knal al gehoord…..

Dus weer de wekker om de 3 uur om Jelmer zijn reactie te checken. Dat is altijd belangrijk als kindjes op hun hoofd vallen, dat ze niet suf worden en goed blijven reageren. Gelukkig bleek er de volgende dag niets aan de hand te zijn, op een blauwe bult op zijn voorhoofd na.

De rest van het verblijf in Kanchanaburi ging goed en ook Krabi gaf geen problemen. Behalve dat Jelmer veel droomde en vroeg wakker was ging het verder goed met het mannetje. Tot Koh Tao. Tijdens ons verblijf op Koh Tao zijn we naar een baai gegaan. Daar kon je prachtig snorkelen, dus in de taxi ernaar toe. Toen we daar aankwamen zou ik Jelmer even “uitpellen”, dus even zijn kleertjes uitdoen, zodat hij meekon naar het water in zijn zwemluier. Dus ik maakte de riempjes van de buggy los en deed zijn shirtje uit. Vervolgens stopte ik het shirtje achter in de buggy. Op het moment dat ik dat deed bedacht Jelmer dat hij wel voorover de buggy uit kon duiken en dat deed hij dus ook prompt. Hij maakte een snoekduik met zijn hoofd naar beneden, kieperde uit de buggy en kwam met zijn hoofd op een grote rots terecht. Krijsen natuurlijk meteen (gelukkig, als ze dat niet meteen doen heb je pas echt een uitdaging) Geluk bij een ongeluk: hij viel op zijn bult en had nu letterlijk een bult op zijn bult……

Het arme mannetje had dus dubbel pech en de 2e keer nog wel door mijn schuld. Gelukkig neemt hij me niets kwalijk en is hij nog altijd een enorm knuffeldier! Mijn moeder mailde al of het klopte dat Jelmer een blauwe plek op zijn hoofd had op 1 van de foto's van mijn blog (de foto van Fem en Jelmer samen in het zwembad). Ze vroeg of het een blauwe plek was of vuil / schaduw.... Nu dus de bekentenis! We hebben bewust deze info niet vermeld toen we nog in Thailand zaten om opa's en met name oma's niet bezorgd te maken.

En nu? Hij is weer heerlijk vrolijk en zat de zondag na onze terugkomst heel triomfantelijk aan tafel, alsof hij wilde zeggen: Ik ben lekker weer thuis en geniet weer van mijn eigen omgeving!
Helaas toch nog 3 hele onrustige nachten na thuiskomst. Woensdag toch naar de huisarts gegaan en het bleek dat hij toch een oorontsteking had. Wederom een antibioticakuurtje en nu gaat het gelukkig weer helemaal goed met hem. We moeten goed op ons kereltje passen!!

Nog een paar extra fotootjes.....

1 augustus, mijn sportabonnement gaat in....

Na de zwangerschap en geboorte van Jelmer kwam ik niet lekker in een ritme waarin ik tijd kon vrijmaken om naar de sportschool te gaan. Half juni (Jelmer was toen net 1 geworden) dacht ik nu moet ik maar weer eens een beetje actief gaan worden.

Dus voor de vakantie (eind juni) heb ik me aangemeld via het werk bij een sportcentrum in Hilversum. Ik heb het meest uitgebreide abonnement genomen tot en met DVD-uitleen inclusief. Als ik dan echt niet meer kan lopen van de spierpijn kan ik na het sporten lekker op de bank ploffen met een filmpje….. Ander voordeel is dat ik het gênant vind om alleen een DVD te gaan halen, dus als ik dan een DVD wil halen moet ik ervoor toch echt eerst even sporten…

Stap 1 van de procedure is dat je bij aanvang een conditietest doet. Op basis daarvan kijken ze elk kwartaal naar je vooruitgang. Ik wilde perse voor de vakantie dit soort dingen geregeld hebben, zodat ik meteen na de vakantie kan beginnen, zonder dat ik het nog langer uitstel. Zo kreeg ik echt de dag voor de vakantie de conditietest, incl meting bloeddruk etc etc. De jongen bij de sportschool vertelde me na de test dat ik een slechte conditie heb. Daar had ik geen test voor hoeven doen! Dat kon ik hem voor de test al vertellen, haha!
Gelukkig was de bloeddruk helemaal prima, zoals altijd redelijk laag, 110 – 70.

Gister meteen contact gehad met de sportschool. De eerste les is onder begeleiding omdat er dan een trainingsprogramma wordt vastgesteld. Ze vroeg wanneer ik zou kunnen, dus voortvarend als ik ben moest ik me vanavond om 20.00 melden.
Deze week dus aan de bak, ik zit nu uitgeteld in de tuin, maar ik voel me wel goed. Kijken of ik eind van de week nog zo enthousiast ben…..

Weer thuis.....

Zoals jullie waarschijnlijk allemaal wel weten zitten we alweer een dag of wat in Nederland. Zaterdagochtend om 5.00 (Thaise tijd) werden we opgehaald bij het prachtige Sofitel in Hua Hin. Wel heel erg vroeg, maar de andere optie was de dag ervoor naar Bangkok reizen, wat ook niet ideaal is. Je moet dan een extra keer pakken en verkassen, en bent dus weer een halve dag kwijt. In dat geval waren we om 7.00 opgehaald zaterdag, dus die 2 uurtjes eerder opstaan leek ons een betere optie.

De vlucht vertrok om 10.55 uit Bangkok en na een prima reis zijn we om 18.15 Nederlandse tijd weer geland in Dusseldorf. Pa en Mike kwamen ons daar met onze eigen auto’s halen, dus via Doesburg (om hen weer naar huis te brengen) weer teruggereden naar Hilversum. Eerst natuurlijk in Doesburg even bijgekletst en een bordje pasta gegeten en daarna in Hilversum nog even bijgekletst met de ouders van Diederik. Toen we ’s avonds om 00.00 naar bed gingen waren we inmiddels dus een slordige 26 uur op, maar het ging nog steeds goed. We wilden bewust wakker blijven, zodat we na een goede nacht zondag weer in het Nederlandse ritme zouden zitten. Gelukkig werkte dat ook precies zo uit. Voor ons tenminste, Femke en Jelmer waren wel moe. Met name Femke was kapot en we hebben haar ook maar lekker een beetje laten hangen op de bank.

Jelmer had nog bij het naar bed gaan een enorme huilbui, maar na een neusspray en een zetpil heeft hij heerlijk geslapen.

We zijn zondag om 8.15 wakker geworden en hadden om 14.30 het hele huis aan kant en 4 wassen gedraaid. Ik heb in de namiddag de boodschappen voor de hele week gedaan (lang leve Albert Heijn die nu op zondag ook open is bij ons) en toen zijn we neergeploft. Femke zat voor zich uit te staren op de bank en wij hebben even de post doorgenomen en een boodschappenlijst gemaakt. Nog lekker geborreld en gegeten met de ouders van Diederik en wel op tijd naar bed gegaan, om 20.45……

Nu aan het nagenieten van de vakantie. Ik heb de foto’s al meerdere keren bekeken (het zijn er slechts 1240) en de eerste creditcard afschrijving is al binnen….. De kinderen zitten weer goed in het Nederlandse ritme en zijn gister alweer naar de opvang geweest. Een leidster had Femke verteld dat haar haren zo mooi zaten, dus ze vertelde vol trots dat een Thaise mevrouw dat had gedaan… Gelukkig zijn de vlechtjes goed te wassen, maar vandaag was echt de laatste vlechtjesdag!

Jullie zien het, de dagelijkse sleur zit er weer in. In Thailand wenden we binnen een dag aan het bestellen van een cocktailtje / biertje bij het zwembad en nu loopt alles alweer weer op rolletjes en in ben weer helemaal aan Nederland gewend. De huishoudelijke taken van boodschappen, koken en wassen gaan allemaal weer gewoon “smooth” na een werkdag in Amsterdam. Wat passen we ons toch overal snel aan.