Wat kunnen 2 kindjes van dezelfde ouders toch verschillend zijn. Femke is net een hele grote handtas. Je neemt haar mee, maakt niet uit waar je haar neerzet. Jelmer is jochie dat eigenlijk het meest tevreden is als hij gewoon lekker thuis is, lekker aan het spelen met uitzicht op zijn vriendje Bram.
Femke was wel regelmatig verkouden als kleine smurf, maar verder eigenlijk weinig lastige kwaaltjes. Zo ook op vakantie. Femke ging prima, zat lekker in haar vel, deed haar ding de hele dag door en viel ’s avonds als een blok in slaap om de volgende ochtend pas weer wakker te worden als ze ons hoorde. Jelmer niet…..
Jelmer had natuurlijk al een beetje een lastige start. Hij begon vrij snel met het RS-virus, kreeg al snel Ventolin tegen benauwdheid en heeft al regelmatig een antibiotica kuur gehad wegens oorproblemen. Veel huilbuien, waarbij hij zich volledig overstrekte en bezoekjes aan een Osteopaat en een Kinesiologe. De Osteopaat concludeerde last van de luchtwegen van Jelmer. De Kinesiologe constateerde een aantal allergieën. Inmiddels is hij van zijn allergieën af, dankzij de NAET behandelingen van onze Kinesiologe.
Ook de vakantie verliep niet vlekkeloos voor Jelmer. In Bangkok begon het mannetje vanaf de 2e dag hoge koorts te krijgen. ’s Avonds had hij over de 40 graden koorts, dus Died en ik hadden al afgesproken dat we om de 2 uur de wekker even zouden zetten om te controleren hoe het met hem ging. Zetpil erin en hopen dat de koorts zakte. In het ergste geval zou ik de dag erna in het hotel blijven bij Jelmer op de kamer, zodat hij de dag in de airco kon doorbrengen ipv buiten in de hitte.
De dag erna had hij nog steeds hoge koorts, maar we hebben hem toch maar meegenomen. Hij was vrolijk, had redelijk goed geslapen en ik wilde ook wel op pad met de hele club. Wel hebben we een luxe transfer naar Grand Palace genomen ipv een gewone taxi, zodat we er snel zouden zijn en koel vervoerd zouden worden. Aangezien het toch tegen de 40 graden was hebben we hem gewoon lekker alleen in een rompertje in de buggy meegenomen.
Gelukkig was Jelmer vanaf de dag erna weer lekker opgeknapt.
Toen door naar Kanchanaburi, in het oh zo luxe Felix River Kwai Resort. Een prachtige kamer met een extra bed voor Femke en een babybedje voor Jelmer. Vaak legden we de kinderen op bed, om vervolgens in de badkamer te wachten tot ze sliepen. Dan de babyfoon aan en nog even wat drinken / zelf ook naar bed en nog even lezen. Zo ook deze avond. Siebe en Gemma en de kinderen waren al naar bed en wij zaten op de badrand te luisteren naar het gemopper van Jelmer (die geluidjes die hij maakt als hij bijna in slaap valt). Opeens horen we een keiharde knal gevolgd door enorm gehuil, dus we renden de kamer op. Jelmer op de grond onder zijn bedje met de plank en matras bovenop hem. Het bedje was niet in orde, de zijkanten waren te breed en doordat 1 van de onderspijlen helemaal ontbrak is de hele onderkant uit het bed gevallen toen hij aan de zijkant lag. Gevolg: Jelmer viel recht naar beneden op zijn hoofd en plank en matrasje bovenop hem. Binnen 3 seconden zat er een bult op zijn hoofd, dus meteen weer aan de Arnica. We waren ons natuurlijk allebei rotgeschrokken, maar ik was echt even in tranen van de zorgen. Died even snel Gemma opgehaald (kinder-EHBO en gewend aan bulten en vallende kinderen) en die hadden de knal al gehoord…..
Dus weer de wekker om de 3 uur om Jelmer zijn reactie te checken. Dat is altijd belangrijk als kindjes op hun hoofd vallen, dat ze niet suf worden en goed blijven reageren. Gelukkig bleek er de volgende dag niets aan de hand te zijn, op een blauwe bult op zijn voorhoofd na.
De rest van het verblijf in Kanchanaburi ging goed en ook Krabi gaf geen problemen. Behalve dat Jelmer veel droomde en vroeg wakker was ging het verder goed met het mannetje. Tot Koh Tao. Tijdens ons verblijf op Koh Tao zijn we naar een baai gegaan. Daar kon je prachtig snorkelen, dus in de taxi ernaar toe. Toen we daar aankwamen zou ik Jelmer even “uitpellen”, dus even zijn kleertjes uitdoen, zodat hij meekon naar het water in zijn zwemluier. Dus ik maakte de riempjes van de buggy los en deed zijn shirtje uit. Vervolgens stopte ik het shirtje achter in de buggy. Op het moment dat ik dat deed bedacht Jelmer dat hij wel voorover de buggy uit kon duiken en dat deed hij dus ook prompt. Hij maakte een snoekduik met zijn hoofd naar beneden, kieperde uit de buggy en kwam met zijn hoofd op een grote rots terecht. Krijsen natuurlijk meteen (gelukkig, als ze dat niet meteen doen heb je pas echt een uitdaging) Geluk bij een ongeluk: hij viel op zijn bult en had nu letterlijk een bult op zijn bult……
Het arme mannetje had dus dubbel pech en de 2e keer nog wel door mijn schuld. Gelukkig neemt hij me niets kwalijk en is hij nog altijd een enorm knuffeldier! Mijn moeder mailde al of het klopte dat Jelmer een blauwe plek op zijn hoofd had op 1 van de foto's van mijn blog (de foto van Fem en Jelmer samen in het zwembad). Ze vroeg of het een blauwe plek was of vuil / schaduw.... Nu dus de bekentenis! We hebben bewust deze info niet vermeld toen we nog in Thailand zaten om opa's en met name oma's niet bezorgd te maken.
En nu? Hij is weer heerlijk vrolijk en zat de zondag na onze terugkomst heel triomfantelijk aan tafel, alsof hij wilde zeggen: Ik ben lekker weer thuis en geniet weer van mijn eigen omgeving!
Helaas toch nog 3 hele onrustige nachten na thuiskomst. Woensdag toch naar de huisarts gegaan en het bleek dat hij toch een oorontsteking had. Wederom een antibioticakuurtje en nu gaat het gelukkig weer helemaal goed met hem. We moeten goed op ons kereltje passen!!
Femke was wel regelmatig verkouden als kleine smurf, maar verder eigenlijk weinig lastige kwaaltjes. Zo ook op vakantie. Femke ging prima, zat lekker in haar vel, deed haar ding de hele dag door en viel ’s avonds als een blok in slaap om de volgende ochtend pas weer wakker te worden als ze ons hoorde. Jelmer niet…..
Jelmer had natuurlijk al een beetje een lastige start. Hij begon vrij snel met het RS-virus, kreeg al snel Ventolin tegen benauwdheid en heeft al regelmatig een antibiotica kuur gehad wegens oorproblemen. Veel huilbuien, waarbij hij zich volledig overstrekte en bezoekjes aan een Osteopaat en een Kinesiologe. De Osteopaat concludeerde last van de luchtwegen van Jelmer. De Kinesiologe constateerde een aantal allergieën. Inmiddels is hij van zijn allergieën af, dankzij de NAET behandelingen van onze Kinesiologe.
Ook de vakantie verliep niet vlekkeloos voor Jelmer. In Bangkok begon het mannetje vanaf de 2e dag hoge koorts te krijgen. ’s Avonds had hij over de 40 graden koorts, dus Died en ik hadden al afgesproken dat we om de 2 uur de wekker even zouden zetten om te controleren hoe het met hem ging. Zetpil erin en hopen dat de koorts zakte. In het ergste geval zou ik de dag erna in het hotel blijven bij Jelmer op de kamer, zodat hij de dag in de airco kon doorbrengen ipv buiten in de hitte.
De dag erna had hij nog steeds hoge koorts, maar we hebben hem toch maar meegenomen. Hij was vrolijk, had redelijk goed geslapen en ik wilde ook wel op pad met de hele club. Wel hebben we een luxe transfer naar Grand Palace genomen ipv een gewone taxi, zodat we er snel zouden zijn en koel vervoerd zouden worden. Aangezien het toch tegen de 40 graden was hebben we hem gewoon lekker alleen in een rompertje in de buggy meegenomen.
Gelukkig was Jelmer vanaf de dag erna weer lekker opgeknapt.
Toen door naar Kanchanaburi, in het oh zo luxe Felix River Kwai Resort. Een prachtige kamer met een extra bed voor Femke en een babybedje voor Jelmer. Vaak legden we de kinderen op bed, om vervolgens in de badkamer te wachten tot ze sliepen. Dan de babyfoon aan en nog even wat drinken / zelf ook naar bed en nog even lezen. Zo ook deze avond. Siebe en Gemma en de kinderen waren al naar bed en wij zaten op de badrand te luisteren naar het gemopper van Jelmer (die geluidjes die hij maakt als hij bijna in slaap valt). Opeens horen we een keiharde knal gevolgd door enorm gehuil, dus we renden de kamer op. Jelmer op de grond onder zijn bedje met de plank en matras bovenop hem. Het bedje was niet in orde, de zijkanten waren te breed en doordat 1 van de onderspijlen helemaal ontbrak is de hele onderkant uit het bed gevallen toen hij aan de zijkant lag. Gevolg: Jelmer viel recht naar beneden op zijn hoofd en plank en matrasje bovenop hem. Binnen 3 seconden zat er een bult op zijn hoofd, dus meteen weer aan de Arnica. We waren ons natuurlijk allebei rotgeschrokken, maar ik was echt even in tranen van de zorgen. Died even snel Gemma opgehaald (kinder-EHBO en gewend aan bulten en vallende kinderen) en die hadden de knal al gehoord…..
Dus weer de wekker om de 3 uur om Jelmer zijn reactie te checken. Dat is altijd belangrijk als kindjes op hun hoofd vallen, dat ze niet suf worden en goed blijven reageren. Gelukkig bleek er de volgende dag niets aan de hand te zijn, op een blauwe bult op zijn voorhoofd na.
De rest van het verblijf in Kanchanaburi ging goed en ook Krabi gaf geen problemen. Behalve dat Jelmer veel droomde en vroeg wakker was ging het verder goed met het mannetje. Tot Koh Tao. Tijdens ons verblijf op Koh Tao zijn we naar een baai gegaan. Daar kon je prachtig snorkelen, dus in de taxi ernaar toe. Toen we daar aankwamen zou ik Jelmer even “uitpellen”, dus even zijn kleertjes uitdoen, zodat hij meekon naar het water in zijn zwemluier. Dus ik maakte de riempjes van de buggy los en deed zijn shirtje uit. Vervolgens stopte ik het shirtje achter in de buggy. Op het moment dat ik dat deed bedacht Jelmer dat hij wel voorover de buggy uit kon duiken en dat deed hij dus ook prompt. Hij maakte een snoekduik met zijn hoofd naar beneden, kieperde uit de buggy en kwam met zijn hoofd op een grote rots terecht. Krijsen natuurlijk meteen (gelukkig, als ze dat niet meteen doen heb je pas echt een uitdaging) Geluk bij een ongeluk: hij viel op zijn bult en had nu letterlijk een bult op zijn bult……
Het arme mannetje had dus dubbel pech en de 2e keer nog wel door mijn schuld. Gelukkig neemt hij me niets kwalijk en is hij nog altijd een enorm knuffeldier! Mijn moeder mailde al of het klopte dat Jelmer een blauwe plek op zijn hoofd had op 1 van de foto's van mijn blog (de foto van Fem en Jelmer samen in het zwembad). Ze vroeg of het een blauwe plek was of vuil / schaduw.... Nu dus de bekentenis! We hebben bewust deze info niet vermeld toen we nog in Thailand zaten om opa's en met name oma's niet bezorgd te maken.
En nu? Hij is weer heerlijk vrolijk en zat de zondag na onze terugkomst heel triomfantelijk aan tafel, alsof hij wilde zeggen: Ik ben lekker weer thuis en geniet weer van mijn eigen omgeving!
Helaas toch nog 3 hele onrustige nachten na thuiskomst. Woensdag toch naar de huisarts gegaan en het bleek dat hij toch een oorontsteking had. Wederom een antibioticakuurtje en nu gaat het gelukkig weer helemaal goed met hem. We moeten goed op ons kereltje passen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten