Van de vakantie zelf weet ik niet veel uitspraken meer, maar 2 weet ik nog goed: We zaten in “onze privébus” voor een lange tocht naar een andere bestemming. We zaten een uurtje in de bus en opeens uit het niets zegt Femke: “Zo,
Iedereen moest dus enorm lachen.
De tweede was op Koh Tao. Diederik was met de kinderen mee het water in. Je moet in de baai ongeveer 100 meter het water inlopen wil het wat dieper worden en daar lagen allemaal zeekomkommers op de bodem. Diederik legde ze uit wat dat waren en wees er meerdere aan. De volgende dag vroeg Femke of je komkommerzees ook kunt eten.
Nu bij thuiskomst heeft ze ook wel weer van dit soort dingen. Diederik en ik waren aan het klussen zondag. Opeens loopt ze naar Diederik toe en zegt: “Papa, als ik later papa ben kan ik dat dan ook?”.
Maandag op de opvang luisterde ze niet zo goed, dus de juf vroeg of ze misschien bananen in haar oren had. Nu zegt ze te pas en te onpas als iemand vraagt of ze het niet hoort: “Nee, want ik heb Thaise bananen in mijn oren”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten