Typisch Nederland

Er wordt sneeuw voorspeld. Dit komt in Nederland niet vaak voor, dus de weermannen buigen zich over van alles en nog wat. Ze overleggen en overleggen, want er gaan sneeuwvlokken vallen en er is maar één conclusie om op een juiste manier met sneeuwvlokken om te gaan; een weeralarm!

De NS denkt ‘aan ons lijf geen polonaise, we nemen het zekere voor het onzekere en dekken ons vast in’. Gevolg; minder treinen, als je nu al aangeeft dat er minder rijden, kunnen mensen achteraf niet klagen als er toch een trein rijdt.

Als er in Frankrijk een sneeuwstorm begint, is er niets aan de hand. De vrouw van de bakker neemt waar in de zaak, de bakker zelf pakt zijn sneeuwschuiver. De vrouw van de slager neemt waar in de winkel en de slager pakt een schuiver en een baal zout. Een paar buurtbewoners doen een hesje aan, regelen het verkeer en alles loopt alsof er niets aan de hand is.

Vriendin Selma kwam met de trein naar Hilversum, althans, dat was ze van plan. Om 11.45 kreeg ik al een sms dat de trein niet reed en dat ze de trein van 12.15 zou nemen. Om 12.15 belde ze dat die ook niet reed en dat de volgende ook niet zou rijden. Allemaal preventief, want echt hard sneeuwen deed het nog niet. Uiteindelijk heeft vriend John haar naar Hilversum gebracht met de auto, want de NS lag echt op zijn gat vanuit Almere.

Uiteindelijk heeft het wat gesneeuwd. De files bleven uit, sterker nog, er stond totaal 3 kilometer, ten opzichte van de gebruikelijke dagelijkse 300 kilometer. Iedereen was al in de middag naar huis gegaan, want er was een weeralarm afgegeven. Onze tuin was heel even helemaal wit, maar toen ik de camera ging halen dooide het al heel snel weg. Dat is het nadeel van Nederland. Geen prachtige witte landschappen, maar gelijk wegsmeltende sneeuw. En àls het al een keer blijft liggen, dan wordt er meteen gestrooid, waardoor een vieze grijze modderige sneeuwdrap het gevolg is. Gelukkig gaan we bijna skiën!