Oorontsteking

Femke bleef al weken verkouden en had een heel vervelend hoestje. Ze oogde ook echt snotterig, met waterige oogjes. Iets anders verdachts was, dat ze langer dan 10 seconden rustig op schoot wilde zitten.... Daarbij zat ze erg veel aan haar oortjes te plukken, wat wel eens op een oorontsteking kan duiden. Ooit leerde ik dat als je zachtjes aan een oorlel trekt en ze daarop als reactie heel hard gaan gillen het ook echt een oorontsteking is. Dit eenmaal bij beide oortjes getest was ik gerustgesteld, dat was dus niet het geval! Maar wat was het dan wel? Afgelopen vrijdag was het tijd eens met Femke naar de huisarts te gaan voor professioneel oordeel. Diederik met de kleine meid naar de arts. In de wachtkamer hoorde hij nog hoe opvallend vrolijk de kleine is en dat ze echt niet ziek kan zijn. Ook de dokter was deze mening toebedeeld, maar de klachten zijn er dus toch maar even goed kijken. En wat bleek? Toch een oorontsteking! Nu dus aan de druppeltjes en paracetamol en hopen dat het heel snel overgaat. En de “fabel” van het aan de oorlel trekken? Misschien durfde ik gewoon niet echt hard aan het kleine oorlelletje te trekken, omdat het onze eigen dochter is. Aan de andere kant, als ik echt HEEL hard aan mijn eigen oorlel trek zou ik volgens de theorie zelf ook oorontsteking hebben…….