Ik heb een boek, beter gezegd: Femke heeft een boek. Een boek met als subtitel: "raad eens hoeveel ik van je hou?" In dit boek kun je van je kindje bijhouden wanneer hij / zij geboren is, informatie over ontwikkeling (wanneer staan, wanneer kruipen, wanneer tandjes, etc) en informatie over lekker/vies eten, favoriete knuffels, en dat soort zaken. Leuk om later terug te lezen, maar jammer dat het ook echt bijgehouden moet worden. Zo af en toe neem ik er de tijd voor en dan is het leuk om alles bij te schrijven. met een glimlach denk ik dan aan haar griezelige rillingen als ik haar tomaat laat proeven en haar blije gezicht en enthousiaste gegil als ze Bram door de kamer ziet lopen.
Woensdagmorgen 13 december was weer zo'n ochtend. Ik pakte het boek en zag dat ik een stuk moest schrijven over Femke haar eerste sinterklaas. Dat kwam mooi uit, dat is net geweest, dat weet ik allemaal nog! Vervolgens zie ik bij de ontwikkelingen staan: "de eerste keer dat ik in mijn handjes klapte". Hey, denk ik, dat doet ze volgens mij nog niet. Ik ga voor haar staan en klap in mijn handen, ze kijkt me vragend aan. Ik ga achter haar staan, pak haar handjes en laat ze tegen elkaar aan komen, een paar keer achter elkaar. Ze moet heel hard lachen. Vervolgens ga ik weer voor haar staan en klap nog een keer........ en tot grote verbazing klapt ze in haar handjes! De hele dag door, iedere keer als ik haar aankijk en bij het eten na iedere hap grijnst ze en klapt ze in haar handjes.
In het raad eens hoeveel ik van je hou-boek komt nu te staan "De eerste keer dat ik in mijn handjes klapte: woensdag 13 december". Als ik nou eerder in het boek had gekeken en afgelopen maand al geprobeerd zou hebben haar te laten klappen had er wellicht 13 november gestaan, hopelijk hoeft ze niet bij haar kleutertest aan te geven wanneer de eerste keer was dat ze in haar handjes klapte, dat zou wel eens tot een extra jaar "voorbereidend kleuteronderwijs" kunnen leiden.....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten