Afgelopen zaterdag vierde Gemma haar verjaardag. In de uitnodiging stond dat het alleen voor vrouwen was, dat het een pyama party was, wie wilde blijven slapen mocht blijven slapen (dus Siebe en de kids sliepen bij Diederik). We zouden filmpjes kijken, kletsen, gewoon gezellig meiden onder elkaar.
Om 17.00 haalde ik Yvette op en we reden door naar Gemma. Ze deed de deur open in spijkerbroek en shirtje met laarzen en zei: ik moet me nog wel even omkleden hoor, ik zie er nog niet uit. Ik zei: Inderdaad omkleden, pyama aan! Ze keek me verbaasd aan, maar Yvette en ik trokken allebei onze pyama aan dus toen deed ze toch maar mee. Tja, je geegft een pyama party of je doet het niet!
Saskia was de volgende die aankwam, en zei had zelfs haar pyama al thuis aangetrokken! En zo stonden we dus voor de avond begon al te gieren van het lachen in de kamer. Sas zei: Tja, het enige waar ik bang voor was, was dat ik pech zou krijgen en de ANWB zou moeten bellen, maar het ging gelukkig goed!
Er kwamen ook nog 2 vriendinnen van Gemma die niet bleven slapen, die heel vreemd opkeken. Beiden vroegen ze zodra Gemma de deur opendeed: Je bent toch niet ziek?! Maar toen ze haar opgemaakte gezicht zagen en Gemma nogmaals uitlegde dat het een pyama party was konden ze er hartelijk om meelachen.
En dat ik toch nog voldoende mannelijke hormonen heb bleek uit het feit dat ik uiteraard om 21.25 even de keuken in sneakte om op teletekst de uitslag van AJAX te bekijken, exact 10 minuten na afloop van de wedstrijd. De dames riepen vol ongeloof: Nee! Je gaat toch geen voetbaluitslagen kijken op een vrouwenavond?!?! Maar ja, ook op dergelijke avonden moet je soms prioriteiten stellen, al is het maar 1 minuut!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten