Bijtanken in Nittel

Even een paar dagen samen weg, om bij te komen van een maand heel slecht slapen en drukte. In eerste instantie wilden we een weekje gaan duiken in Egypte, maar omdat Jelmer nog steeds niet in orde was vonden we dat toch geen prettig idee. We hadden nog steeds veel nachten dat we er regelmatig uitmoesten en om dan opa en oma een week "op te zadelen" met de kinderen vonden we toch wel te ver gaan. Dan maar een paar dagen naar Nittel, ook leuk!!

Donderdagochtend vroeg waren de ouders van Diederik bij ons, zij zouden de dagen dat we er niet waren in ons huis op de kinderen passen. Eerst even lekker koffie met ze gedronken, ALLE medicijnen van Jelmer uitgelegd en toen op pad. Eerst een tussenstop precies halverwege in Maastricht om even te shoppen. Een lekkere late lunch op het Vrijthof en om een uur of 19.00 reden we door naar Nittel, waar we om 20.45 aankwamen.

Marco was nog even druk, dus vroeg ons of we het een probleem vonden om pas om 21.30 te eten, geen probleem! Onze lunch was pas om 15.30, dus het kwam ons juist wel goed uit. Uiteraard konden we al wel even een borrel drinken en zo zaten we dus eerst lekker aan een glaasje sekt en toen meteen nog maar eentje, want we waren eerlik gezegd best een beetje uitgelaten doordat alle stress even van ons afviel.....

Uitermate relaxed zaten we te borrelen en Marco kwam ons inmiddels even uitgebreid begroeten. Hij stelde voor dat we een lekkere risotto zouden eten, met zalm, gamba's en zonnevis, dus dat hebben we maar gedaan, heerlijk! Een lekker glaasje Elbling erbij, helemaal prima. Je zit wel voor het eerst weer eens heerlijk ontspannen, zonder de gedachte dat je even boven moet checken of alles goed gaat met de kinderen, dus we hadden beide het idee dat we het er even lekker van moesten nemen.

Naast ons zaten 2 italianen. Allebei rond de 60 jaar. We hadden al een paar woorden met ze gewisseld en toen wij ons eten ophadden wilden ze net vertrekken uit het restaurant. Ze vroegen mij of ik een adres in Grevenmacher wilde intoetsen op hun tomtom, omdat ze niet helemaal wisten hoe dat werkte, dus dat deed ik. Vervolgens wilden ze ons een glas grappa aanbieden om ons te bedanken voor het helpen (nou nou, wat een werk!). Maar zo gezegd zo gedaan, ik antwoordde dat dat alleen mocht als ze even aanschoven om er eentje mee te drinken.

Misschien had ik dat beter niet kunnen doen......

We begonnen met een houterige conversatie van veel handgebaren en een paar spaanse woorden van ons tussendoor. Na een uurtje was de fles grappa leeg en hadden wij het idee dat we vloeiend italiaans spraken, met uiteraard veel SI, SI!!! erbij. Toen was Marco klaar met werken en schoof ook nog aan, met het voorstel nog een lekker flesje italiaanse wijn open te maken. Aangezien het natuurlijk sneu voor Marco is als je juist op dat moment opstapt bleven we dus nog maar even zitten...

Het gesprek ging over van alles en nog wat, van vakanties tot en met het uitermate omstreden boek "Gomorra", wat wij toevallig thuis hebben. Van de mannen woont er 1 in Rome en hij nodigde ons uit als we weer een keer naar Rome gaan dat we "zijn gast" zijn. Daar slapen, eten en van daaruit mogen we Rome bekijken. Zo kregen we zijn visitekaartje met alle gegevens. Hij heeft een ENORME Coccina waar hij Multi Bene kookt voor tutti zijn amici's en zoals jullie zullen begrijpen horen wij daar natuurlijk bij vanaf donderdagavond... Eigenaar van een groot (ik meen staal-) bedrijf dat levert aan heel veel landen in Europa en zelfs in Mexico. Toen we uiteindelijk na middernacht naar onze kamer gingen namen we afscheid van de mannen.

Vrijdagochtend. Onze wekker ging vrijdag om 9.30 voor het ontbijt en we hadden medelijden met de italianen die al om 6.00 in de vrachtwagen moesten stappen richting Grevenmacher. Wij gingen om 10.00 ontbijten, om vervolgens om 10.30 weer naar bed te gaan, met een aspro-bruisje.....
Om 13.00 stonden we op met het idee dat we toch maar iets moesten gaan doen, dus zijn we op stap gegaan naar Trier. Diederik voelde zich inmiddels gelukkig wat beter en ik had eigenlijk helemaal niet zoveel last, behalve dat ik vreselijk moe was.
In Trier hebben we even een lunchtentje opgezocht en na het eten nog even een paar winkels in. Toen kreeg ik pas echt last van de vallende slaapziekte. Ik stond op een roltrap en viel gewoon bijna in slaap. Diederik moest me vasthouden! Hij voelde zich ook nog steeds niet fit, dus zijn we zo verstandig geweest maar weer terug naar het hotel te gaan. Zo lagen we om 17.00 wederom in bed heel hard te snurken. Marco had aangekondigd dat hij om 21.00 met ons bij een wijnboer in het dorp wilde gaan eten, dus onze wekker stond op 20.00. Om 20.15 klopte Marco op de deur dat hij al klaar was en dat we konden gaan.... oeps, weer in slaap gevallen! Dus snel een douche, aankleden en op pad. Heerlijk gegeten bij Friedenberg, maar na een glaasje sekt en anderhalf glas wijn hadden we het wel weer gezien eigenlijk.

Dus....... om 23.00 lagen we alweer op bed met wederom de wekker op 9.30 voor de zaterdag. We hebben ook echt geslapen tot 9.30, want we werden pas wakker door de wekker. Even een ontbijtje en toen naar de wellness. Eerst een rugmassage voor Diederik, toen voor mij een gezichtsbehandeling en pedicure. Terwijl ik 2 uur onder handen werd genomen in de wellness is Diederik met Marco meegeweest naar de leverancier voor wat inkopen.
Toen ze terugkwamen zijn Diederik en ik heerlijk gaan lunchen bij wijnboer Apel, om vervolgens lekker een rondje sauna enzo te doen in het hotel.

Zaterdagavond hebben we samen gegeten in het hotel. We moesten een wijn proberen die Marco van de leverancier kreeg, of het iets was voor op de wijnkaart, maar we waren beiden niet onder de indruk en hij smaakte eigenlijk niet echt. Hierna schoof Marco aan bij ons aan tafel en maakte nog een heerlijke fles Pomerol open voor onze laatste avond in Nittel. Ik kon het inmiddels weer goed hebben, maar Diederik haakte na 1 glaasje toch maar af, het smaakte hem niet meer zo goed. Met een beetje mazzel heb ik nu voorlopig een Bob!

Zondag de laatste uitslaapochtend al weer! Lekker ontbijten, erna wederom een rondje sauna en ik heb daarna heerlijk op de ligstoelen beneden liggen lezen terwijl Diederik voor de 2e keer een rugmassage had. Hij had erg last van zijn rug en gelukkig deed de sportmassage van de dag ervoor wonderen, dus nog even op herhaling. Toen een douche, de kamer opgeruimd en de beroemde MOSELBURGER besteld. Aangezien er niet veel tijd tussen ontbijt en deze lunch zat hebben we er samen 1 besteld, maar normaal gesproken is dit alleen al een reden om een keer naar Nittel te gaan!
Om 13.45 stapten we in de auto en om 17.30 waren we weer heerlijk thuis. Nu even in de agenda kijken wanneer we weer kunnen, maar dan mogen onze 2 boefjes weer mee....

Marco en Michael hebben een nieuwe site, www.hotelnittelerhof.eu, neem rustig eens een kijkje en aarzel niet om een reservering te maken als je even heerlijk bij wilt komen.....