Sinds we terugkwamen uit Thailand ging Femke eigenlijk niet meer in de box. Een box in de kamer heeft 2 voordelen:1) Als je de kamer even uitmoet kun je de kleine erin zetten, zodat ze de boel niet afbreekt als je even de wasmachine aanzet of even naar het toilet gaat
2) Als de kleine naar bed is, kun je alles wat op de grond ligt aan speelgoed en andere zooi heel handig in de box gooien en je huis is weer aan kant.
Dit laatste is denk ik echt een Ilse-tic. Als Diederik zegt: "Heb je weer eens opgeruimd?" weet ik al hoelaat het is, dan valt er van alles uit een lade die hij opentrekt. Ik geef het eerlijk toe, ontkennen heeft geen zin. Als ik opruim, trek in een lade open en daar stop ik alles in dat in de weg ligt. Op zich gaat dat best lang goed, tot hij echt bijna niet meer open en dicht kan....
Maar goed, de box is de kamer uit en het werd tijd voor een eigen speelhoekje voor Femke. Op zolder in Borne stond nog een oud bureautje met stoeltje van Diederik, waar vroeger zelfs ook oom Lou nog op gezeten heeft. Een klein nieuw ladenkastje erbij en Femke heeft een eigen hoekje. Ik geef toe, we hebben het nu uit gemakzucht even snel neergezet, maar het bureautje en stoeltje moeten nog even geschilderd worden.
Ze is er meteen dolblij mee, klimt zelf op haar stoeltje en als ze dan achter haar bureau zit zit ze als een echt kantoormensje in de lades naast haar te wroeten. Soms doet ze de lades alleen maar steeds open en dicht, zonder er wat uit te halen. Wederom een nieuwe fase in het leven van onze dochter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten