
Ik voelde me al redelijk goed na een weekje kraamzorg, maar met een Femke die wel wat extra aandacht kon gebruiken was het toch wel een luxe dat ma er was. Ze wandelde wat met Jelmer, deed de was, ging boodschappen doen met Femke en bracht haar naar bed zodat ik even rustig de tijd had om Jelmer te voeden zonder dat de kleine meid jaloers kon worden of aandacht te kort kwam.
Heerlijk zo, dus bij deze: Ma, bedankt weer voor het verlengen van mijn luilak-periode!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten