Soms stel je de verkeerde prioriteiten, zo ook ik deze keer toen we naar Terschelling gingen. Ik had besloten dat deze keer mijn auto niet meeging naar het eiland, omdat we maar 4 dagen gingen en ik 130 euro teveel geld vond voor die paar keer dat je op het strand rijdt.
Wat een blunder van mij.... Zie hier, daar komen de eerste paar jeeps aanrijden, een prachtig gezicht zo nog over het bijna verlaten strand.
Iets later staan er al aardig wat meer jeeps opgesteld achter de reddingsmaatschappij, allemaal met de neusjes dezelfde kant op. Ik weet het van mezelf: ondanks dat ik een vrouw ben heb ik echt een paar mannelijke hormonen, voetbal en 4-WD's. Ik heb dus echt bijna staan huilen toen ik hier op het strand stond, bezaaid met 4-WD's terwijl de mijne er niet bij was.
In september gaan we weer naar het eiland, Diederik wil dan zijn auto meehebben om lekker veel mee te kunnen nemen. Hij kan het vergeten, de mijne gaat mee, al kun je in die periode niet op het strand rijden. Ik heb zo nog eens goed om me heengekeken en het volgende geconculdeerd: Zonder 4-WD hoor je er hier al niet bij, maar met een stationwagen rij je pas echt voor gek!

En daar gaan de mensen, het waren er veel meer dan ik verwacht had. Ze trokken een sprint en renden zonder pardon het steenkoude water in. Ik weet hoe koud het die dag was (het water was rond de 2-4 graden en de buitentemperatuur was rond de 0 graden). Je moet volgens mij een hekel aan jezelf hebben wil je dit doen!


Ik hoefde alleen maar te roepen "stampen, stampen, stampen!" en daar ging ze, geen last van kou of wat ook maar. Uiteindelijk renden we naar de kraam voor warme chocomelk, aangezien we het zelf vreselijk koud hadden gekregen. Maar Femke was in tranen dat ze niet meer door mocht stampen, ookal waren haar wangen rood van de kou.....

had Femke het ook snel door en riep ze: "OOK!!!".
